Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Duo Reges: constructio interrete. Primum divisit ineleganter; At iam decimum annum in spelunca iacet. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Neque enim in aliqua parte, sed in perpetuitate temporis vita beata dici solet, nec appellatur omnino vita, nisi confecta atque absoluta, nec potest quisquam alias beatus esse, alias miser;

Quis istud possit, inquit, negare?

Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Bork Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.

Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.
Peccata paria.
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Quid enim possumus hoc agere divinius? Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister eius et tota illa
gens et reliqui, qui virtutem omnibus rebus multo
anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono
finiendo.

Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe
faciat, verum etiam praepotentem, ut M.

An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Bork: Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.
Quid ergo?: Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Bork: Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?
Bork: Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.